29 dec Zelfvoorzienend leven | #1 De voorbereiding
In 2012 was het dan eindelijk zo ver. De koop van onze Trintella IV was rond! Het schip was betaalbaar, omdat er veel moest worden opgeknapt aan de boot. Een bijkomend voordeel van het schip is dat het uit een voor- en achterkajuit bestaat. Zo leefden we samen op een schip van 12,20 meter, maar hoefden we onze slaapkamer niet te delen. Wel zo fijn voor onze privacy als studenten. In november voeren we het schip van Workum naar Groningen, met als eindbestemming Jachthaven Reitdiep. Hier begonnen we een zeilschool en diende de kuip vier jaar lang elke zaterdag als clubhuis. Op deze manier konden we extra geld verdienen voor de verbouw van het schip.
De laatste twee jaar voor ons vertrek in september 2017 bestond ons leven voornamelijk uit klussen. De lijst met dingen die wij moesten doen voor vertrek was ongelofelijk lang en achter elke klus schuilde wel weer de volgende. We werden dan ook snel handig en leerden veel van de mensen om ons heen. Zo hebben we hele teakdek moeten voorzien van nieuwe kitnaden. Het schip is opnieuw in de verf gezet en voorzien van een ‘wrap’, een zelfklevende folie. Daarnaast is er een nieuw set zeilen van Maritiem de Vries op gezet. Binnen is er een nieuw, geïsoleerd plafond in gekomen en hebben we urenlang geschuurd en gelakt.
Tijdens mijn studie Werktuigbouwkunde kwam ik erachter wat ‘energie’ is en hoe we daar aan boord mee om zouden kunnen gaan. Met de boot van Wubbo Ockels in mijn achterhoofd, heb ik in de avonduurtjes zitten rekenen en schrijven. Al snel leek het mij een geweldige uitdaging om het schip volledig zelfvoorzienend te maken. Nu we toch druk bezig waren met verbouwen, waarom dan niet meteen met deze uitdaging? Om niet alles overhaast te beslissen, besloot ik mijn afstudeerproject te wijden aan het ontwerpen van een volledig zelfvoorzienend zeilschip.
Voor dit onderzoek hebben we trek- en krachtproeven gedaan met het schip in het Reitdiep, het hele schip is in 3D getekend en alle scenario’s zijn berekend voor energiegebruik aan boord. Na mijn studie was het dan zover. We konden beginnen met bouwen!
We kochten verschillende energie-opwekkers, een elektrische motor en zuinige energie verbruikers. Ook bouwde ik zelf met Envitron een energiemanagement-systeem om alles in kaart te brengen. De dieseltanks verdwenen en de ruimte die hiermee ontstond werd gebruikt voor nieuwe accu’s en voorraadkasten voor proviand. In totaal hebben we anderhalf jaar nodig gehad om het schip volledig zelfvoorzienend te maken. Tot dusver zijn we over veel dingen tevreden, maar er gaan ook dingen stuk of vallen tegen. In de komende weken zullen we vertellen waar we zoal tegenaan zijn gelopen….
Tot volgende week!
Klussen aan het teakdek
Schip uit het water in Workum
Eerst prototype van het monitoringsysteem aan boord.
Eerste winter in 2012 in de Reitdiephaven
De 3D tekening met verschillende opties om zelfvoorzienend te gaan varen
Nieuwe wraplaag om de boot heen
Steunbalken op maat maken voor de elektrische motor
Proefvaren door het Reitdiepkanaal
Flexibele zonnepanelen op het achterdek
Zeilschool aan boord van het schip